Drukuj
A. Choroszucha

W dniu 27 lipca 1944 r. Białystok został wyzwolony spod okupacji niemieckiej. Po zakończeniu działań wojennych, poważnie zniszczone miasto potrzebowało przede wszystkim fachowej kadry techników budowlanych, geodetów, techników budowy dróg i mostów. Tylko nieliczni specjaliści tych dziedzin przeżyli kataklizm, a zniszczony niemal doszczętnie Białystok należało jak najszybciej dźwignąć z ruin.Dlatego już jesienią 1944 r. przedwojenny pracownik wydziału budownictwa białostockiego magistratu inż. arch. Antoni Choroszucha poczynił starania o zezwolenie na otwarcie szkoły budowlanej. Jego dążenia zostały uwieńczone sukcesem. 10 grudnia 1944 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego wydało pismo zezwalające na angażowanie personelu nauczycielskiego i uruchomienie Szkoły. 15 grudnia 1944 r. odbyło się inauguracyjne posiedzenie Rady Pedagogicznej, a od 2 stycznia 1945 r. nowo utworzone Państwowe Liceum Budowlane rozpoczęło działalność. Pierwszą siedzibą Szkoły był dawny budynek szkoły żydowskiej przy ulicy Sosnowej. Początkowo dysponowano jednym pomieszczeniem przedzielonym szafami. Znalazł się tu sekretariat i sala lekcyjna. Warunki pracy i nauki były trudne. Nie zrażało to jednak ani tych, którzy chcieli zdobywać wiedzę, ani tych, którzy tą wiedzą chcieli się podzielić. Z czasem pozyskano więcej pomieszczeń.

Odgruzowywanie ul. Lipowej
 
1 maja 1948r.
 
Przekazanie sztandaru

    Niezwykle ważnym wydarzeniem był pierwszy egzamin dojrzałości w Państwowym Liceum Budowlanym. Odbył się on w 1947 r. – Szkołę ukończyło12 absolwentów otrzymując tytuł technika budownictwa. Zasilili oni znacząco kadrę techniczną w  Białymstoku i całym regionie północno-wschodnim.

    W kolejnych latach Szkołę reorganizowano kilkakrotnie. W 1948 roku wyodrębniono Państwowe Liceum Drogowe. Dwa lata później oba licea przekształcono w czteroletnie technika, a w 1957 roku utworzono Technikum Budowlano-Drogowe. W 1968 roku drogi obu kierunków na parę lat się rozchodzą. Technikum Drogowe zostało połączone z powstałym w 1950 roku Technikum Geodezyjnym, tworząc Zespół Szkół Geodezyjno-Drogowych. Do 1978 roku przy szkole funkcjonował internat dzięki czemu naukę mogła podejmować młodzież zamiejscowa. Ostatecznie 1.09.1980 roku zainaugurowano działalność Zespołu Szkół Budowlano-Geodezyjnych.

 

    Młodzież mogła wybrać jeden z trzech kierunków nauczania zawodowego: budownictwo, geodezję lub drogownictwo. Obok pięcioletniego technikum od 1972 roku funkcjonowała w Zespole Szkół Budowlanych, a później w Zespole Szkół Budowlano-Geodezyjnych, trzyletnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa. W 1990 roku Zasadniczą  Szkołę Zawodową  przeniesiono  do  Zespołu  Szkół Zawodowych  Nr 5.

 

    W 2002 roku w wyniku reformy szkolnictwa doszło do kolejnej reorganizacji Szkoły. Obecnie w skład Zespołu Szkół Budowlano-Geodezyjnych  wchodzą: czteroletnie Technikum Budowlano-Geodezyjne (o kierunkach: budownictwo, geodezja, drogownictwo, urządzenia sanitarne); trzyletnie Liceum Profilowane (o kierunkach: kształtowanie środowiska i zarządzanie informacją) oraz Policealna Szkoła Zawodowa (o kierunkach: geodezja i informatyka).{mosimage}    Szkoła od początków swojej działalności umożliwia zdobywanie zarówno wiedzy teoretycznej z przedmiotów ogólnokształcących oraz zawodowych, jak i umiejętności praktycznych. Został przy niej powołany Komitet Opiekuńczy, w skład którego wchodzili przedstawiciele przedsiębiorstw budowlanych. Komitet ten m.in. umożliwiał uczniom odbywanie praktyk zawodowych na budowach. Funkcjonowały również Warsztaty Szkolne przekazane w 1976 roku Zespołowi Szkół Elektrycznych. Ponieważ pod koniec lat 80-tych i na początku 90-tych nastąpił kryzys w budownictwie, malał front robót, uległy likwidacji duże przedsiębiorstwa budowlane, wiele z nich przekształcono, sprywatyzowano – pojawił się problem zapewnienia młodzieży zajęć praktycznych i praktyk zawodowych. W tej sytuacji dyrektor Szkoły oraz nauczyciele praktycznej nauki zawodu wykazali ogromne zaangażowanie i nawiązali współpracę z proboszczami budujących się w mieście kościołów. Dzięki temu nasi uczniowie w pełni realizowali program kształcenia zawodowego i praktycznego, jednocześnie swoją pracą przyczyniając się do budowy wspaniałych świątyń o unikalnej architekturze i technologii, tj.

Kościół pod wezwaniem :

 

    Z czasem nawiązano też współpracę z nowymi przedsiębiorstwami budowlanymi, geodezyjnymi i drogowymi. Na podkreślenie zasługuje współpraca z Przedsiębiorstwem Produkcyjno-Handlowym „SILIKATY-BIAŁYSTOK” sp. z o.o., Przedsiębiorstwem Produkcyjno-Usługowym „MARK-BUD” sp. z o.o., P.P.U.H. Kombinat Budowlany sp. z o.o., Przedsiębiorstwem Budowlanym „Wersal Podlaski”, Białostockim Przedsiębiorstwem Budownictwa Przemysłowego „Przemysłówka”, Przedsiębiorstwem Budowlano-Usługowym BIRKBUD, Przedsiębiorstwem Budowlanym „JAZ-BUD ST” Sp. z o.o., Przedsiębiorstwem  INSTAL BIAŁYSTOK S.A.,  Przedsiębiorstwem Budowlanym „SZELIGA” sp. z o.o., Przedsiębiorstwem Budowlanym Eko-System, Przedsiębiorstwem Eksploatacji Ulic i Mostów, Dyrekcją Okręgową Dróg Publicznych, Miejskim Przedsiębiorstwem Robót Drogowych, firmą „Brux” Sp. z o.o., Okręgowym Przedsiębiorstwem Geodezyjno-Kartograficznym, Przedsiębiorstwem Usług Geodezyjno-Kartograficznych „WITMAR” s.c. i innymi.

    Młodzież pracuje od lat również na rzecz szkoły: przy remontach, modernizacji pomieszczeń. Poznając w ten sposób pod nadzorem doświadczonych nauczycieli inżynierów tajniki przyszłego zawodu, uczniowie integrują się ze swoją uczelnią.

    Od momentu powstania, Szkoła kilkakrotnie zmieniała siedzibę. Od 1961 roku Technikum Budowlano-Drogowe, później Zespół Szkół Budowlano-Geodezyjnych funkcjonuje przy ulicy Słonimskiej 47/1.

    Patronem Szkoły w 1984 r., w 40 rocznicę Jej powstania, został profesor Stefan Władysław Bryła – wybitny przedwojenny naukowiec, konstruktor i pedagog, rozstrzelany w czasie wojny przez hitlerowców. W tym również roku ufundowano nowy sztandar połączonych szkół.

    Jako jedna z najstarszych szkół technicznych w regionie północno-wschodnim, Zespół Szkół Budowlano-Geodezyjnych wykształcił w ciągu 60 lat swego istnienia ponad 13 tysięcy absolwentów – techników budownictwa, geodezji, drogownictwa.

    Absolwenci Szkoły stanowią wykwalifikowaną kadrę techniczną, której dziełem są liczne budowle mieszkalne, przemysłowe, gmachy użyteczności publicznej, drogi i mosty wzniesione po wojnie nie tylko w regionie, ale też w innych zakątkach Polski, a nawet za granicą. Z dumą podkreślamy, że jeden z absolwentów Zespołu Szkół Budowlano-Geodezyjnych, Idzi Łukaszewicz został doradcą burmistrza Nowego Jorku do spraw budownictwa. Wśród absolwentów Szkoły są nie tylko wybitni specjaliści od geodezji, budownictwa i drogownictwa, ale również naukowcy, nauczyciele, działacze samorządowi, wojskowi, księża, lekarze, aktorzy, dziennikarze, artyści
i sportowcy. Cieszy nas niezmiernie fakt, że wśród byłych uczniów Zespołu Szkół Budowlano-Geodezyjnych jest wiele osób znanych i cenionych nie tylko w regionie, ale również w kraju i w świecie. Nie sposób w tej krótkiej publikacji wymienić wszystkich, ale wskażmy przynajmniej  niektórych.Są to m.in. 

pracownicy naukowi:

prof. Michał Bołtryk – Politechnika Białostocka,
prof. Czesław Miedziałowski – Politechnika Białostocka,
prof. Witold Czarnecki – Politechnika Białostocka,
prof. Ryszard Grabowski – Politechnika Białostocka,
prof. Władysław Gardziejczyk - Politechnika Białostocka,
prof. Marek Kulikowski – Akademia Medyczna,
prof. Leonard Etel – Uniwersytet w Białymstoku,
prof. Halina Słonicka – solistka Opery Warszawskiej;
oraz wielu pracowników naukowych  przede wszystkim
Politechniki Białostockiej i Warszawskiej.

dziennikarze:
 
Robert Głowacki,
Jerzy Kułakowski,
Zbigniew Nikitorowicz,
Anna Bogdanowicz,
Andrzej Moroz,
Małgorzata Małkiewicz,
Leszek Tarasiewicz,
 politycy:

były prezydent Białegostoku -Ryszard Tur,
były prezydent Białegostoku - Lech Rutkowski,
były prezydent – obecnie Poseł RP  - Krzysztof Jurgiel,
była wojewoda  - Krystyna Łukaszuk,
były wicewojewoda  - Jerzy Półjanowicz,

 artyści:

Jerzy Afanasjew,
Halina Słonicka,
Jerzy Łuszcz,
Jan Chraboł,
Halina Surel,
Adam Zieleniecki,

księża katoliccy:
 
10 księży katolickich, w szczególności ksiądz  Zenon Jarząbek pełniący swoją powinność w Watykanie – w kongregacji ds. duchowieństwa. Wielu absolwentów szkoły zostało prezesami firm, m.in. budowlanych, drogowych i geodezyjnych, pracownikami samorządowymi, dyrektorami i nauczycielami szkół średnich i akademickich, pełnią  również  dziś  wiele  funkcji  społecznych.

      Mamy nadzieję, że nasi absolwenci przyznają Szkole chociaż skromny wkład w swoje sukcesy. Bo też mieli w niej możliwość rozwijania zainteresowań nie tylko na zajęciach lekcyjnych, ale również w kołach zainteresowań. Od początku istnienia Szkoły działały w niej liczne organizacje młodzieżowe: ZHP, ZMP, Hufiec Miejski SP, PPR, Samorząd Szkolny, i inne; pracowały zespoły artystyczne: Zespół Teatralny, Chóralny, Recytatorski, Taneczny oraz koła zainteresowań: modelarskie, fotograficzne;  funkcjonował  radiowęzeł.
 
WAŻNE DATY W HISTORII SZKOŁY  

15 grudnia 1944 r. -  Państwowe Liceum Budowlane

1948 r. -  Państwowe Liceum Drogowe

1950 r. -  Państwowe LiceumGeodezji Rolnej i Leśnej

1952 r. - Technikum Budowlane

1952 r. - Technikum Drogowe

1952 r. - Technikum Geodezyjne

1957 r. - Technikum Budowlano -Drogowe

1957 r. - Szkoła Rzemiosł Budowlanych

1968 r. - Technikum Geodezyjno Drogowe

1968 r. - Zasadnicza Szkoła Zawodowa

1972 r. - Zespół Szkół Budowlanych

1972 r. - Zespół Szkół Geodezyjno-Drogowych

1980 r. - Zespół Szkół Budowlano-Geodezyjnych
                 

Dyrektorzy szkoły budowlanej i  drogowej

inż. Antoni Choroszucha (1944-1949),
Pan Jan Lech (1949-1957),
inż. Józef Łotowski (1949-1955),
Pan Czesław Langiewicz (1958-1972)
mgr inż. Mieczysław Brodzik (1972-1979),
mgr inż. Wojciech Uchimiak (1979-1980).

Dyrektorzy szkoły geodezyjnej:
     

inż. Stefan Miśkiewicz (1950-1958),
mgr inż. Eugeniusz Jelisiejew (1958-1963),
inż. Marian Kwiatkowski (1963-1966),
mgr inż. Eugeniusz Karwowski (1966-1976),
mgr Piotr Litermus (1976-1978),
mgr inż. Zygmunt Piętka (1978-1980).

Dyrektorzy Zespołu Szkół Budowlano-Geodezyjnych:       

mgr inż. Wojciech Uchimiak (1980-1992),
mgr inż. Jan Wiśniewski (1992-2002),
mgr inż. Małgorzata Sutuła (2002-...)